Definify.com

Definition 2025

uderzać impf ‎(perfective uderzyć)

Conjugation of uderzać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		uderzać
present tense	1st	uderzam			uderzamy
	2nd	uderzasz			uderzacie
	3rd	uderza			uderzają
past tense	1st	uderzałem	uderzałam		uderzaliśmy	uderzałyśmy
	2nd	uderzałeś	uderzałaś		uderzaliście	uderzałyście
	3rd	uderzał	uderzała	uderzało	uderzali	uderzały
future tense	1st	będę uderzał¹	będę uderzała¹		będziemy uderzali¹	będziemy uderzały¹
	2nd	będziesz uderzał¹	będziesz uderzała¹		będziecie uderzali¹	będziecie uderzały¹
	3rd	będzie uderzał¹	będzie uderzała¹	będzie uderzało¹	będą uderzali¹	będą uderzały¹
conditional	1st	uderzałbym	uderzałabym		uderzalibyśmy	uderzałybyśmy
	2nd	uderzałbyś	uderzałabyś		uderzalibyście	uderzałybyście
	3rd	uderzałby	uderzałaby	uderzałoby	uderzaliby	uderzałyby
imperative	1st	—			uderzajmy
	2nd	uderzaj			uderzajcie
	3rd	niech uderza			niech uderzają
active adjectival participle		uderzający	uderzająca	uderzające	uderzający	uderzające
passive adjectival participle		uderzany	uderzana	uderzane	uderzani	uderzane
contemporary adverbial participle		uderzając
impersonal past		uderzano
verbal noun		uderzanie
¹or: będę uderzać, będziesz uderzać etc.