Dutch

Noun

uikoepel m ‎(plural uikoepels, diminutive uikoepeltje n)

1. (architecture) onion dome
   • 1947, Jan de Jong, Handboek der kerkgeschiedenis: tweede deel. De middeleeuwen (692-1517), 457.

     Een exotische kostbaarheid en een dikwijls halfbarbaarsche vorm- en kleurenrijkdom kenmerken den nationaal-Russischen kerkbouw : de hooge vrijstaande klokketorens geven echter overal met de drie aaneengereide absiden, de vijf vergulde uikoepels en hun hooge, in kabels rechtopgehouden kruisen, een silhouttenspel van groote schoonheid.