Definify.com
Definition 2024
umieć
umieć
Polish
Verb
umieć impf
- (auxiliary) can (to be able)
Conjugation
Conjugation of umieć impf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
| infinitive | umieć | |||||
| present tense | 1st | umiem | umiemy | |||
| 2nd | umiesz | umiecie | ||||
| 3rd | umie | umieją | ||||
| past tense | 1st | umiałem | umiałam | umieliśmy | umiałyśmy | |
| 2nd | umiałeś | umiałaś | umieliście | umiałyście | ||
| 3rd | umiał | umiała | umiało | umieli | umiały | |
| future tense | 1st | będę umiał1 | będę umiała1 | będziemy umieli1 | będziemy umiały1 | |
| 2nd | będziesz umiał1 | będziesz umiała1 | będziecie umieli1 | będziecie umiały1 | ||
| 3rd | będzie umiał1 | będzie umiała1 | będzie umiało1 | będą umieli1 | będą umiały1 | |
| conditional | 1st | umiałbym | umiałabym | umielibyśmy | umiałybyśmy | |
| 2nd | umiałbyś | umiałabyś | umielibyście | umiałybyście | ||
| 3rd | umiałby | umiałaby | umiałoby | umieliby | umiałyby | |
| imperative | 1st | — | umiejmy | |||
| 2nd | umiej | umiejcie | ||||
| 3rd | niech umie | niech umieją | ||||
| active adjectival participle | umiejący | umiejąca | umiejące | umiejący | umiejące | |
| contemporary adverbial participle | umiejąc | |||||
| 1or: będę umieć, będziesz umieć etc. | ||||||