Definify.com
Definition 2025
unctus
unctus
Latin
Participle
unctus m (feminine uncta, neuter unctum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | unctus | uncta | unctum | unctī | unctae | uncta | |
| genitive | unctī | unctae | unctī | unctōrum | unctārum | unctōrum | |
| dative | unctō | unctō | unctīs | ||||
| accusative | unctum | unctam | unctum | unctōs | unctās | uncta | |
| ablative | unctō | unctā | unctō | unctīs | |||
| vocative | uncte | uncta | unctum | unctī | unctae | uncta | |
Related terms
Descendants
References
- unctus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- unctus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “unctus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.