Definify.com
Definition 2025
undatus
undatus
Latin
Participle
undātus m (feminine undāta, neuter undātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | undātus | undāta | undātum | undātī | undātae | undāta | |
| genitive | undātī | undātae | undātī | undātōrum | undātārum | undātōrum | |
| dative | undātō | undātō | undātīs | ||||
| accusative | undātum | undātam | undātum | undātōs | undātās | undāta | |
| ablative | undātō | undātā | undātō | undātīs | |||
| vocative | undāte | undāta | undātum | undātī | undātae | undāta | |
Descendants
Translingual descendants
References
- undatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- undatus at the Catalogue of Life