Definify.com
Definition 2025
undulatus
undulatus
Latin
Adjective
undulātus m (feminine undulāta, neuter undulātum); first/second declension
Declension
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | undulātus | undulāta | undulātum | undulātī | undulātae | undulāta | |
| genitive | undulātī | undulātae | undulātī | undulātōrum | undulātārum | undulātōrum | |
| dative | undulātō | undulātō | undulātīs | ||||
| accusative | undulātum | undulātam | undulātum | undulātōs | undulātās | undulāta | |
| ablative | undulātō | undulātā | undulātō | undulātīs | |||
| vocative | undulāte | undulāta | undulātum | undulātī | undulātae | undulāta | |
Related terms
Descendants
- English: undulate
References
- undulatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- Félix Gaffiot (1934), “undulatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.