Definition 2024
vécé
vécé
Hungarian
Noun
vécé (plural vécék)
- water closet (toilet)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front unrounded harmony) |
|---|
|
singular |
plural |
| nominative |
vécé
|
vécék
|
| accusative |
vécét
|
vécéket
|
| dative |
vécének
|
vécéknek
|
| instrumental |
vécével
|
vécékkel
|
| causal-final |
vécéért
|
vécékért
|
| translative |
vécévé
|
vécékké
|
| terminative |
vécéig
|
vécékig
|
| essive-formal |
vécéként
|
vécékként
|
| essive-modal |
—
|
—
|
| inessive |
vécében
|
vécékben
|
| superessive |
vécén
|
vécéken
|
| adessive |
vécénél
|
vécéknél
|
| illative |
vécébe
|
vécékbe
|
| sublative |
vécére
|
vécékre
|
| allative |
vécéhez
|
vécékhez
|
| elative |
vécéből
|
vécékből
|
| delative |
vécéről
|
vécékről
|
| ablative |
vécétől
|
vécéktől
|
| Possessive forms of vécé
|
|---|
| possessor |
single possession |
multiple possessions |
| 1st person sing. |
vécém
|
vécéim
|
| 2nd person sing. |
vécéd
|
vécéid
|
| 3rd person sing. |
vécéje
|
vécéi
|
| 1st person plural |
vécénk
|
vécéink
|
| 2nd person plural |
vécétek
|
vécéitek
|
| 3rd person plural |
vécéjük
|
vécéik
|
Derived terms
See also
