Definify.com
Definition 2025
vacillaturus
vacillaturus
Latin
Participle
vacillātūrus m (feminine vacillātūra, neuter vacillātūrum); first/second declension
- about to waver
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vacillātūrus | vacillātūra | vacillātūrum | vacillātūrī | vacillātūrae | vacillātūra | |
| genitive | vacillātūrī | vacillātūrae | vacillātūrī | vacillātūrōrum | vacillātūrārum | vacillātūrōrum | |
| dative | vacillātūrō | vacillātūrō | vacillātūrīs | ||||
| accusative | vacillātūrum | vacillātūram | vacillātūrum | vacillātūrōs | vacillātūrās | vacillātūra | |
| ablative | vacillātūrō | vacillātūrā | vacillātūrō | vacillātūrīs | |||
| vocative | vacillātūre | vacillātūra | vacillātūrum | vacillātūrī | vacillātūrae | vacillātūra | |