Definify.com
Definition 2024
vagga
vagga
Icelandic
Verb
vagga (weak verb, third-person singular past indicative vaggaði, supine vaggað)
- (transitive, with dative) to move (something) back and forth in a swaying motion; to rock
- (intransitive) to move back and forth in a swaying motion; to rock
Conjugation
vagga — active voice (germynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að vagga | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vaggað | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vaggandi | ||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég vagga | við vöggum | present (nútíð) |
ég vaggi | við vöggum |
| þú vaggar | þið vaggið | þú vaggir | þið vaggið | ||
| hann, hún, það vaggar | þeir, þær, þau vagga | hann, hún, það vaggi | þeir, þær, þau vaggi | ||
| past (þátíð) |
ég vaggaði | við vögguðum | past (þátíð) |
ég vaggaði | við vögguðum |
| þú vaggaðir | þið vögguðuð | þú vaggaðir | þið vögguðuð | ||
| hann, hún, það vaggaði | þeir, þær, þau vögguðu | hann, hún, það vaggaði | þeir, þær, þau vögguðu | ||
| imperative (boðháttur) |
vagga (þú) | vaggið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vaggaðu | vaggiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vaggast — mediopassive voice (miðmynd)
| infinitive (nafnháttur) |
að vaggast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| supine (sagnbót) |
vaggast | ||||
| present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
vaggandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses |
||||
| indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) |
||||
| present (nútíð) |
ég vaggast | við vöggumst | present (nútíð) |
ég vaggist | við vöggumst |
| þú vaggast | þið vaggist | þú vaggist | þið vaggist | ||
| hann, hún, það vaggast | þeir, þær, þau vaggast | hann, hún, það vaggist | þeir, þær, þau vaggist | ||
| past (þátíð) |
ég vaggaðist | við vögguðumst | past (þátíð) |
ég vaggaðist | við vögguðumst |
| þú vaggaðist | þið vögguðust | þú vaggaðist | þið vögguðust | ||
| hann, hún, það vaggaðist | þeir, þær, þau vögguðust | hann, hún, það vaggaðist | þeir, þær, þau vögguðust | ||
| imperative (boðháttur) |
vaggast (þú) | vaggist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vaggastu | vaggisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
Etymology 2
From Old Norse vagga (“cradle”), from the verb. Cognate with Faroese vøgga, Norwegian vogge, Swedish vagga, Danish vugge.
Noun
vagga f (genitive singular vöggu, nominative plural vöggur)
Declension
declension of vagga
| f-w1 | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | vagga | vaggan | vöggur | vöggurnar |
| accusative | vöggu | vögguna | vöggur | vöggurnar |
| dative | vöggu | vöggunni | vöggum | vöggunum |
| genitive | vöggu | vöggunnar | vagga | vagganna |
Swedish
Pronunciation
Noun
vagga c
- a cradle; a bed for a baby that can be oscillating or swinging back and forth
- a cradle; the place where something has its origin
Declension
| Inflection of vagga | ||||
|---|---|---|---|---|
| Singular | Plural | |||
| Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
| Nominative | vagga | vaggan | vaggor | vaggorna |
| Genitive | vaggas | vaggans | vaggors | vaggornas |
Verb
vagga (present vaggar, preterite vaggade, supine vaggat, imperative vagga)
Conjugation
Conjugation of vagga
Related terms
- vaggvisa