Definify.com
Definition 2025
vala
vala
Finnish
(index va)
Pronunciation
- Hyphenation: va‧la
- Rhymes: -ɑlɑ
- IPA(key): [ˈʋɑlɑ]
Noun
vala
Declension
| Inflection of vala (Kotus type 9/kala, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | vala | valat | |
| genitive | valan | valojen | |
| partitive | valaa | valoja | |
| illative | valaan | valoihin | |
| singular | plural | ||
| nominative | vala | valat | |
| accusative | nom. | vala | valat |
| gen. | valan | ||
| genitive | valan | valojen valainrare |
|
| partitive | valaa | valoja | |
| inessive | valassa | valoissa | |
| elative | valasta | valoista | |
| illative | valaan | valoihin | |
| adessive | valalla | valoilla | |
| ablative | valalta | valoilta | |
| allative | valalle | valoille | |
| essive | valana | valoina | |
| translative | valaksi | valoiksi | |
| instructive | — | valoin | |
| abessive | valatta | valoitta | |
| comitative | — | valoineen | |
Derived terms
See also
Etymology 2
Pronunciation
Verb
vala
- Indicative present connegative form of valaa.
- Second-person singular imperative present form of valaa.
- Second-person singular imperative present connegative form of valaa.
Anagrams
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈvɒlɒ]
- Hyphenation: va‧la
Verb
vala
- (archaic) third-person singular past of van
- 1844, Sándor Petőfi, János vitéz, chapter 4, stanza 1:
- Mikorra a patak vize tükörré lett, / Melybe ezer csillag ragyogása nézett: / Jancsi Iluskáék kertje alatt vala; / Maga sem tudta, hogy mikép jutott oda.
- 1844, Sándor Petőfi, János vitéz, chapter 4, stanza 1:
Synonyms
- volt (modern)