Definify.com
Definition 2025
vaneggiare
vaneggiare
Italian
Verb
vaneggiare
Conjugation
Conjugation of vaneggiare
| infinitive | vaneggiare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | vaneggiando | |||
| present participle | vaneggiante | past participle | vaneggiato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | vaneggio | vaneggi | vaneggia | vaneggiamo | vaneggiate | vaneggiano |
| imperfect | vaneggiavo | vaneggiavi | vaneggiava | vaneggiavamo | vaneggiavate | vaneggiavano |
| past historic | vaneggiai | vaneggiasti | vaneggiò | vaneggiammo | vaneggiaste | vaneggiarono |
| future | vaneggerò | vaneggerai | vaneggerà | vaneggeremo | vaneggerete | vaneggeranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | vaneggerei | vaneggeresti | vaneggerebbe | vaneggeremmo | vaneggereste | vaneggerebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | vaneggi | vaneggi | vaneggi | vaneggiamo | vaneggiate | vaneggino |
| imperfect | vaneggiassi | vaneggiassi | vaneggiasse | vaneggiassimo | vaneggiaste | vaneggiassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| vaneggia, non vaneggiare | vaneggi | vaneggiamo | vaneggiate | vaneggino | ||