Definify.com
Definition 2025
vantare
vantare
Italian
Verb
vantare
Conjugation
Conjugation of vantare
| infinitive | vantare | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avere | gerund | vantando | |||
| present participle | vantante | past participle | vantato | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | vanto | vanti | vanta | vantiamo | vantate | vantano |
| imperfect | vantavo | vantavi | vantava | vantavamo | vantavate | vantavano |
| past historic | vantai | vantasti | vantò | vantammo | vantaste | vantarono |
| future | vanterò | vanterai | vanterà | vanteremo | vanterete | vanteranno |
| conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | vanterei | vanteresti | vanterebbe | vanteremmo | vantereste | vanterebbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | vanti | vanti | vanti | vantiamo | vantiate | vantino |
| imperfect | vantassi | vantassi | vantasse | vantassimo | vantaste | vantassero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| vanta, non vantare | vanti | vantiamo | vantate | vantino | ||