Definify.com
Definition 2025
vaste
vaste
Dutch
Adjective
vaste
- Inflected form of vast
Verb
vaste
- (archaic) singular present subjunctive of vasten
Finnish
Pronunciation
- Rhymes: -ɑste
- Hyphenation: vas‧te
- IPA(key): /ˈʋɑste(ʔ)/
Noun
vaste
- A reaction.
Declension
| Inflection of vaste (Kotus type 48/hame, no gradation) | |||
|---|---|---|---|
| nominative | vaste | vasteet | |
| genitive | vasteen | vasteiden vasteitten |
|
| partitive | vastetta | vasteita | |
| illative | vasteeseen | vasteisiin vasteihin |
|
| singular | plural | ||
| nominative | vaste | vasteet | |
| accusative | nom. | vaste | vasteet |
| gen. | vasteen | ||
| genitive | vasteen | vasteiden vasteitten |
|
| partitive | vastetta | vasteita | |
| inessive | vasteessa | vasteissa | |
| elative | vasteesta | vasteista | |
| illative | vasteeseen | vasteisiin vasteihin |
|
| adessive | vasteella | vasteilla | |
| ablative | vasteelta | vasteilta | |
| allative | vasteelle | vasteille | |
| essive | vasteena | vasteina | |
| translative | vasteeksi | vasteiksi | |
| instructive | — | vastein | |
| abessive | vasteetta | vasteitta | |
| comitative | — | vasteineen | |
Anagrams
Latin
Adjective
vaste
- masculine vocative singular of vastus
References
- vaste in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vaste in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “vaste”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.
- vaste in Richard Stillwell et al., editor (1976) The Princeton Encyclopedia of Classical Sites, Princeton, N.J.: Princeton University Press