Definify.com
Definition 2025
vefja
vefja
Icelandic
Verb
vefja (weak verb, third-person singular past indicative vafði, supine vafið)
- (ditransitive, with accusative and/or dative) to wrap
 
Conjugation
vefja — active voice (germynd)
|  infinitive  (nafnháttur)  | 
að vefja | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|  supine  (sagnbót)  | 
vafið | ||||
|  present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
vefjandi | ||||
|  indicative  (framsöguháttur)  | 
 subjunctive  (viðtengingarháttur)  | 
||||
|  present  (nútíð)  | 
ég vef | við vefjum |  present  (nútíð)  | 
ég vefji | við vefjum | 
| þú vefur | þið vefjið | þú vefjir | þið vefjið | ||
| hann, hún, það vefur | þeir, þær, þau vefja | hann, hún, það vefji | þeir, þær, þau vefji | ||
|  past  (þátíð)  | 
ég vafði | við vöfðum |  past  (þátíð)  | 
ég vefði | við vefðum | 
| þú vafðir | þið vöfðuð | þú vefðir | þið vefðuð | ||
| hann, hún, það vafði | þeir, þær, þau vöfðu | hann, hún, það vefði | þeir, þær, þau vefðu | ||
|  imperative  (boðháttur)  | 
vef (þú) | vefjið (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vefðu | vefjiði * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vefjast — mediopassive voice (miðmynd)
|  infinitive  (nafnháttur)  | 
að vefjast | ||||
|---|---|---|---|---|---|
|  supine  (sagnbót)  | 
vafist | ||||
|  present participle  (lýsingarháttur nútíðar)  | 
 vefjandist **  ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses  | 
||||
|  indicative  (framsöguháttur)  | 
 subjunctive  (viðtengingarháttur)  | 
||||
|  present  (nútíð)  | 
ég vefst | við vefjumst |  present  (nútíð)  | 
ég vefjist | við vefjumst | 
| þú vefst | þið vefjist | þú vefjist | þið vefjist | ||
| hann, hún, það vefst | þeir, þær, þau vefjast | hann, hún, það vefjist | þeir, þær, þau vefjist | ||
|  past  (þátíð)  | 
ég vafðist | við vöfðumst |  past  (þátíð)  | 
ég vefðist | við vefðumst | 
| þú vafðist | þið vöfðust | þú vefðist | þið vefðust | ||
| hann, hún, það vafðist | þeir, þær, þau vöfðust | hann, hún, það vefðist | þeir, þær, þau vefðust | ||
|  imperative  (boðháttur)  | 
vefst (þú) | vefist (þið) | |||
| Forms with appended personal pronoun | |||||
| vefstu | vefisti * | ||||
| * Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. | |||||
vafinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
|  strong declension  (sterk beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
|  masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
 masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
||
|  nominative  (nefnifall)  | 
vafinn | vafin | vafið | vafðir | vafðar | vafin | |
|  accusative  (þolfall)  | 
vafinn | vafða | vafið | vafða | vafðar | vafin | |
|  dative  (þágufall)  | 
vöfðum | vafinni | vöfðu | vöfðum | vöfðum | vöfðum | |
|  genitive  (eignarfall)  | 
vafins | vafinnar | vafins | vafinna | vafinna | vafinna | |
|  weak declension  (veik beyging)  | 
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
|  masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
 masculine  (karlkyn)  | 
 feminine  (kvenkyn)  | 
 neuter  (hvorugkyn)  | 
||
|  nominative  (nefnifall)  | 
vafði | vafða | vafða | vöfðu | vöfðu | vöfðu | |
|  accusative  (þolfall)  | 
vafða | vöfðu | vafða | vöfðu | vöfðu | vöfðu | |
|  dative  (þágufall)  | 
vafða | vöfðu | vafða | vöfðu | vöfðu | vöfðu | |
|  genitive  (eignarfall)  | 
vafða | vöfðu | vafða | vöfðu | vöfðu | vöfðu | |
Derived terms
- vefja um fingur sér
 - vefst tunga um tönn