Definify.com
Definition 2025
verbalis
verbalis
See also: verbális
Latin
Adjective
verbālis m, f (neuter verbāle); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | verbālis | verbāle | verbālēs | verbālia | |
| genitive | verbālis | verbālium | |||
| dative | verbālī | verbālibus | |||
| accusative | verbālem | verbāle | verbālēs | verbālia | |
| ablative | verbālī | verbālibus | |||
| vocative | verbālis | verbāle | verbālēs | verbālia | |
Related terms
References
- verbalis in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
 - Félix Gaffiot (1934), “verbalis”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.