Definify.com
Definition 2025
vervelend
vervelend
Dutch
Adjective
vervelend (comparative vervelender, superlative vervelendst)
- boring, uninteresting
- annoying, causing irritation or annoyance; vexatious
- troublesome
Inflection
| Inflection of vervelend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | vervelend | |||
| inflected | vervelende | |||
| comparative | vervelender | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | vervelend | vervelender | het vervelendst het vervelendste |
|
| indefinite | m./f. sing. | vervelende | vervelendere | vervelendste |
| n. sing. | vervelend | vervelender | vervelendste | |
| plural | vervelende | vervelendere | vervelendste | |
| definite | vervelende | vervelendere | vervelendste | |
| partitive | vervelends | vervelenders | — | |
Synonyms
Related terms
Participle
vervelend
Inflection
| Inflection of vervelend | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | vervelend | |||
| inflected | vervelende | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | vervelend vervelende |
|||
| indefinite | m./f. sing. | vervelende | ||
| n. sing. | vervelend | |||
| plural | vervelende | |||
| definite | vervelende | |||
| partitive | vervelends | |||
Anagrams
- vervelden
- verneveld