Definify.com
Definition 2025
vincens
vincens
Latin
Participle
vincēns m, f, n (genitive vincentis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | vincēns | vincentēs | vincentia | ||
| genitive | vincentis | vincentium | |||
| dative | vincentī | vincentibus | |||
| accusative | vincentem | vincēns | vincentēs | vincentia | |
| ablative | vincente, vincentī1 | vincentibus | |||
| vocative | vincēns | vincentēs | vincentia | ||
1When used purely as an adjective.