Definify.com
Definition 2025
vindicandus
vindicandus
Latin
Participle
vindicandus m (feminine vindicanda, neuter vindicandum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vindicandus | vindicanda | vindicandum | vindicandī | vindicandae | vindicanda | |
| genitive | vindicandī | vindicandae | vindicandī | vindicandōrum | vindicandārum | vindicandōrum | |
| dative | vindicandō | vindicandō | vindicandīs | ||||
| accusative | vindicandum | vindicandam | vindicandum | vindicandōs | vindicandās | vindicanda | |
| ablative | vindicandō | vindicandā | vindicandō | vindicandīs | |||
| vocative | vindicande | vindicanda | vindicandum | vindicandī | vindicandae | vindicanda | |