Definify.com
Definition 2025
virtuosus
virtuosus
Latin
Adjective
virtuōsus m (feminine virtuōsa, neuter virtuōsum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | virtuōsus | virtuōsa | virtuōsum | virtuōsī | virtuōsae | virtuōsa | |
| genitive | virtuōsī | virtuōsae | virtuōsī | virtuōsōrum | virtuōsārum | virtuōsōrum | |
| dative | virtuōsō | virtuōsō | virtuōsīs | ||||
| accusative | virtuōsum | virtuōsam | virtuōsum | virtuōsōs | virtuōsās | virtuōsa | |
| ablative | virtuōsō | virtuōsā | virtuōsō | virtuōsīs | |||
| vocative | virtuōse | virtuōsa | virtuōsum | virtuōsī | virtuōsae | virtuōsa | |
Descendants
|
References
- virtuosus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- VIRTUOSUS in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition, 1883–1887)
- Félix Gaffiot (1934), “virtuosus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.