Definify.com
Definition 2025
vitians
vitians
Latin
Participle
vitiāns m, f, n (genitive vitiantis); third declension
Inflection
Third declension.
| Number | Singular | Plural | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
| nominative | vitiāns | vitiantēs | vitiantia | ||
| genitive | vitiantis | vitiantium | |||
| dative | vitiantī | vitiantibus | |||
| accusative | vitiantem | vitiāns | vitiantēs | vitiantia | |
| ablative | vitiante, vitiantī1 | vitiantibus | |||
| vocative | vitiāns | vitiantēs | vitiantia | ||
1When used purely as an adjective.