Definify.com
Definition 2025
vitiaturus
vitiaturus
Latin
Participle
vitiātūrus m (feminine vitiātūra, neuter vitiātūrum); first/second declension
- about to damage
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vitiātūrus | vitiātūra | vitiātūrum | vitiātūrī | vitiātūrae | vitiātūra | |
| genitive | vitiātūrī | vitiātūrae | vitiātūrī | vitiātūrōrum | vitiātūrārum | vitiātūrōrum | |
| dative | vitiātūrō | vitiātūrō | vitiātūrīs | ||||
| accusative | vitiātūrum | vitiātūram | vitiātūrum | vitiātūrōs | vitiātūrās | vitiātūra | |
| ablative | vitiātūrō | vitiātūrā | vitiātūrō | vitiātūrīs | |||
| vocative | vitiātūre | vitiātūra | vitiātūrum | vitiātūrī | vitiātūrae | vitiātūra | |