Definify.com
Definition 2025
vittatus
vittatus
Latin
Adjective
vittātus m (feminine vittāta, neuter vittātum); first/second declension
Inflection
First/second declension.
| Number | Singular | Plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
| nominative | vittātus | vittāta | vittātum | vittātī | vittātae | vittāta | |
| genitive | vittātī | vittātae | vittātī | vittātōrum | vittātārum | vittātōrum | |
| dative | vittātō | vittātō | vittātīs | ||||
| accusative | vittātum | vittātam | vittātum | vittātōs | vittātās | vittāta | |
| ablative | vittātō | vittātā | vittātō | vittātīs | |||
| vocative | vittāte | vittāta | vittātum | vittātī | vittātae | vittāta | |
Related terms
References
- vittatus in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- vittatus in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- Félix Gaffiot (1934), “vittatus”, in Dictionnaire Illustré Latin-Français, Paris: Hachette.