Definify.com
Definition 2025
waghen
waghen
Middle Dutch
Etymology 1
Noun
waghen
- Alternative spelling of wagen
Declension
Declension of waghen (strong)
| Singular | Plural | |
|---|---|---|
| nominative | waghen | waghene |
| accusative | waghen | waghene |
| genitive | waghens | waghene |
| dative | waghen | waghenen |
Etymology 2
Verb
waghen
- Alternative spelling of wagen
Conjugation
Conjugation of waghen (weak)
| infinitive | waghen | |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st person singular | waghe | waegde |
| 2nd person singular | waghes | waegdes |
| 3rd person singular | waghet | waegde |
| 1st person plural | waghen | waegden |
| 2nd person plural | waghet | waegdet |
| 3rd person plural | waghen | waegden |
| subjunctive | present | past |
| 1st person singular | waghe | waegde |
| 2nd person singular | waghes | waegdes |
| 3rd person singular | waghe | waegde |
| 1st person plural | waghen | waegden |
| 2nd person plural | waghet | waegdet |
| 3rd person plural | waghen | waegden |
| imperative | present | |
| singular | waghe | |
| plural | waghet | |
| participle | present | past |
| waghende | ghewaeghet | |