Definify.com
Definition 2024
wiać
wiać
Polish
Verb
wiać impf
Conjugation
Conjugation of wiać impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
infinitive | wiać | |||||
present tense | 1st | wieję | wiejemy | |||
2nd | wiejesz | wiejecie | ||||
3rd | wieje | wieją | ||||
past tense | 1st | wiałem | wiałam | wialiśmy | wiałyśmy | |
2nd | wiałeś | wiałaś | wialiście | wiałyście | ||
3rd | wiał | wiała | wiało | wiali | wiały | |
future tense | 1st | będę wiał1 | będę wiała1 | będziemy wiali1 | będziemy wiały1 | |
2nd | będziesz wiał1 | będziesz wiała1 | będziecie wiali1 | będziecie wiały1 | ||
3rd | będzie wiał1 | będzie wiała1 | będzie wiało1 | będą wiali1 | będą wiały1 | |
conditional | 1st | wiałbym | wiałabym | wialibyśmy | wiałybyśmy | |
2nd | wiałbyś | wiałabyś | wialibyście | wiałybyście | ||
3rd | wiałby | wiałaby | wiałoby | wialiby | wiałyby | |
imperative | 1st | — | wiejmy | |||
2nd | wiej | wiejcie | ||||
3rd | niech wieje | niech wieją | ||||
active adjectival participle | wiejący | wiejąca | wiejące | wiejący | wiejące | |
contemporary adverbial participle | wiejąc | |||||
verbal noun | wianie | |||||
1or: będę wiać, będziesz wiać etc. |
Derived terms
verbs derived from brać
|
- (nouns) wialnia, wiejadło, wiew, wialnia