Definify.com

Definition 2024

wisieć impf ‎(perfective powisieć)

Conjugation of wisieć impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		wisieć
present tense	1st	wiszę			wisimy
	2nd	wisisz			wisicie
	3rd	wisi			wiszą
past tense	1st	wisiałem	wisiałam		wisieliśmy	wisiałyśmy
	2nd	wisiałeś	wisiałaś		wisieliście	wisiałyście
	3rd	wisiał	wisiała	wisiało	wisieli	wisiały
future tense	1st	będę wisiał¹	będę wisiała¹		będziemy wisieli¹	będziemy wisiały¹
	2nd	będziesz wisiał¹	będziesz wisiała¹		będziecie wisieli¹	będziecie wisiały¹
	3rd	będzie wisiał¹	będzie wisiała¹	będzie wisiało¹	będą wisieli¹	będą wisiały¹
conditional	1st	wisiałbym	wisiałabym		wisielibyśmy	wisiałybyśmy
	2nd	wisiałbyś	wisiałabyś		wisielibyście	wisiałybyście
	3rd	wisiałby	wisiałaby	wisiałoby	wisieliby	wisiałyby
imperative	1st	—			wiśmy
	2nd	wiś			wiście
	3rd	niech wisi			niech wiszą
active adjectival participle		wiszący	wisząca	wiszące	wiszący	wiszące
contemporary adverbial participle		wisząc
impersonal past		wisiano
verbal noun		wiszenie
¹or: będę wisieć, będziesz wisieć etc.