Definify.com
Definition 2025
wrigian
wrigian
Old English
Verb
wrigian
Conjugation
Conjugation of wrīġian (weak class 2)
| infinitive | wrīġian | tō wrīġianne |
|---|---|---|
| indicative | present | past |
| 1st-person singular | wrīġie wrīġiġe |
wrīġode |
| 2nd-person singular | wrīġast | wrīġodest |
| 3rd-person singular | wrīġaþ | wrīġode |
| plural | wrīġiaþ wrīġiġaþ |
wrīġodon |
| subjunctive | present | past |
| singular | wrīġie wrīġiġe |
wrīġode |
| plural | wrīġien wrīġiġen |
wrīġoden |
| imperative | ||
| singular | wrīġa | |
| plural | wrīġiaþ wrīġiġaþ |
|
| participle | present | past |
| wrīġiende wrīġiġende |
(ġe)wrīġod | |
Descendants
- English: wry