Definify.com
Definition 2025
wroht
wroht
Old English
Alternative forms
- wōrht
Noun
wrōht f
- blame, accusation, slander; reproach
- fault, crime; sin, injustice
- enmity, strife, contention; dispute
- injury, hurt, calamity, misery
Declension
Declension of wroht (strong ō-stem)
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | wrōht | wrōhta, wrōhte |
| accusative | wrōhte | wrōhta, wrōhte |
| genitive | wrōhte | wrōhta |
| dative | wrōhte | wrōhtum |
Etymology 2
From Proto-Germanic *wrōga- (“tale-bearer, accuser”), from Proto-Indo-European *were-, *wrē- (“to tell, speak”). Akin to Old English wrēġan (“to accuse”).
Noun
wrōht m
- a tattle-tale, tale-bearer
Declension
Declension of wroht (strong a-stem)
| Case | Singular | Plural |
|---|---|---|
| nominative | wrōht | wrōhtas |
| accusative | wrōht | wrōhtas |
| genitive | wrōhtes | wrōhta |
| dative | wrōhte | wrōhtum |