Definify.com
Definition 2024
wyć
wyć
Polish
Verb
wyć impf (perfective zawyć)
Conjugation
Conjugation of wyć impf
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, f, n | |
infinitive | wyć | |||||
present tense | 1st | wyję | wyjemy | |||
2nd | wyjesz | wyjecie | ||||
3rd | wyje | wyją | ||||
past tense | 1st | wyłem | wyłam | wyliśmy | wyłyśmy | |
2nd | wyłeś | wyłaś | wyliście | wyłyście | ||
3rd | wył | wyła | wyło | wyli | wyły | |
future tense | 1st | będę wył1 | będę wyła1 | będziemy wyli1 | będziemy wyły1 | |
2nd | będziesz wył1 | będziesz wyła1 | będziecie wyli1 | będziecie wyły1 | ||
3rd | będzie wył1 | będzie wyła1 | będzie wyło1 | będą wyli1 | będą wyły1 | |
conditional | 1st | wyłbym | wyłabym | wylibyśmy | wyłybyśmy | |
2nd | wyłbyś | wyłabyś | wylibyście | wyłybyście | ||
3rd | wyłby | wyłaby | wyłoby | wyliby | wyłyby | |
imperative | 1st | — | wyjmy | |||
2nd | wyj | wyjcie | ||||
3rd | niech wyje | niech wyją | ||||
active adjectival participle | wyjący | wyjąca | wyjące | wyjący | wyjące | |
contemporary adverbial participle | wyjąc | |||||
impersonal past | wyto | |||||
verbal noun | wycie | |||||
1or: będę wyć, będziesz wyć etc. |