Definify.com
Definition 2024
wybaczyć
wybaczyć
Polish
Verb
wybaczyć pf (imperfective wybaczać)
Conjugation
Conjugation of wybaczyć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | wybaczyć | |||||
| future tense | 1st | wybaczę | wybaczymy | |||
| 2nd | wybaczysz | wybaczycie | ||||
| 3rd | wybaczy | wybaczą | ||||
| past tense | 1st | wybaczyłem | wybaczyłam | wybaczyliśmy | wybaczyłyśmy | |
| 2nd | wybaczyłeś | wybaczyłaś | wybaczyliście | wybaczyłyście | ||
| 3rd | wybaczył | wybaczyła | wybaczyło | wybaczyli | wybaczyły | |
| conditional | 1st | wybaczyłbym | wybaczyłabym | wybaczylibyśmy | wybaczyłybyśmy | |
| 2nd | wybaczyłbyś | wybaczyłabyś | wybaczylibyście | wybaczyłybyście | ||
| 3rd | wybaczyłby | wybaczyłaby | wybaczyłoby | wybaczyliby | wybaczyłyby | |
| imperative | 1st | niech wybaczę | wybaczmy | |||
| 2nd | wybacz | wybaczcie | ||||
| 3rd | niech wybaczy | niech wybaczą | ||||
| anterior adverbial participle | wybaczywszy | |||||
| impersonal past | wybaczono | |||||
| verbal noun | wybaczenie | |||||
References
wybaczyć in Polish dictionaries at PWN