Definify.com
Definition 2024
wymóc
wymóc
Polish
Verb
wymóc pf (imperfective wymagać)
- to force from (by demanding or by persuasion)
- Wymogłem na moim szefie urlop. — I forced the holiday leave from my boss
Conjugation
Conjugation of wymóc pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | wymóc | |||||
| future tense | 1st | wymogę | wymożemy | |||
| 2nd | wymożesz | wymożecie | ||||
| 3rd | wymoże | wymogą | ||||
| past tense | 1st | wymogłem | wymogłam | wymogliśmy | wymogłyśmy | |
| 2nd | wymogłeś | wymogłaś | wymogliście | wymogłyście | ||
| 3rd | wymógł | wymogła | wymogło | wymogli | wymogły | |
| conditional | 1st | wymógłbym | wymogłabym | wymoglibyśmy | wymogłybyśmy | |
| 2nd | wymógłbyś | wymogłabyś | wymoglibyście | wymogłybyście | ||
| 3rd | wymógłby | wymogłaby | wymogłoby | wymogliby | wymogłyby | |
| imperative | 1st | niech wymogę | wymóżmy | |||
| 2nd | wymóż | wymóżcie | ||||
| 3rd | niech wymoże | niech wymogą | ||||
| passive adjectival participle | wymożony | wymożona | wymożone | wymożeni | wymożone | |
| anterior adverbial participle | wymógłszy | |||||
| impersonal past | wymożono | |||||
| verbal noun | wymożenie | |||||
Usage notes
The imperfective form wymagać is used differently, meaning "to require" (the English "to demand" comes close to the overlap of meaning)