Definify.com
Definition 2024
wyrzucić
wyrzucić
Polish
Verb
wyrzucić pf
- to throw away; to trash
- to eject
Conjugation
Conjugation of wyrzucić pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | wyrzucić | |||||
| future tense | 1st | wyrzucę | wyrzucimy | |||
| 2nd | wyrzucisz | wyrzucicie | ||||
| 3rd | wyrzuci | wyrzucą | ||||
| past tense | 1st | wyrzuciłem | wyrzuciłam | wyrzuciliśmy | wyrzuciłyśmy | |
| 2nd | wyrzuciłeś | wyrzuciłaś | wyrzuciliście | wyrzuciłyście | ||
| 3rd | wyrzucił | wyrzuciła | wyrzuciło | wyrzucili | wyrzuciły | |
| conditional | 1st | wyrzuciłbym | wyrzuciłabym | wyrzucilibyśmy | wyrzuciłybyśmy | |
| 2nd | wyrzuciłbyś | wyrzuciłabyś | wyrzucilibyście | wyrzuciłybyście | ||
| 3rd | wyrzuciłby | wyrzuciłaby | wyrzuciłoby | wyrzuciliby | wyrzuciłyby | |
| imperative | 1st | niech wyrzucę | wyrzućmy | |||
| 2nd | wyrzuć | wyrzućcie | ||||
| 3rd | niech wyrzuci | niech wyrzucą | ||||
| passive adjectival participle | wyrzucony | wyrzucona | wyrzucone | wyrzuceni | wyrzucone | |
| anterior adverbial participle | wyrzuciwszy | |||||
| impersonal past | wyrzucono | |||||
| verbal noun | wyrzucenie | |||||