Definify.com

Definition 2024

wystarczać impf ‎(perfective wystarczyć)

Conjugation of wystarczać impf

		singular			plural
	person	m	f	n	m pers	m anim, m inan, f, n
infinitive		wystarczać
present tense	1st	wystarczam			wystarczamy
	2nd	wystarczasz			wystarczacie
	3rd	wystarcza			wystarczają
past tense	1st	wystarczałem	wystarczałam		wystarczaliśmy	wystarczałyśmy
	2nd	wystarczałeś	wystarczałaś		wystarczaliście	wystarczałyście
	3rd	wystarczał	wystarczała	wystarczało	wystarczali	wystarczały
future tense	1st	będę wystarczał¹	będę wystarczała¹		będziemy wystarczali¹	będziemy wystarczały¹
	2nd	będziesz wystarczał¹	będziesz wystarczała¹		będziecie wystarczali¹	będziecie wystarczały¹
	3rd	będzie wystarczał¹	będzie wystarczała¹	będzie wystarczało¹	będą wystarczali¹	będą wystarczały¹
conditional	1st	wystarczałbym	wystarczałabym		wystarczalibyśmy	wystarczałybyśmy
	2nd	wystarczałbyś	wystarczałabyś		wystarczalibyście	wystarczałybyście
	3rd	wystarczałby	wystarczałaby	wystarczałoby	wystarczaliby	wystarczałyby
imperative	1st	—			wystarczajmy
	2nd	wystarczaj			wystarczajcie
	3rd	niech wystarcza			niech wystarczają
active adjectival participle		wystarczający	wystarczająca	wystarczające	wystarczający	wystarczające
contemporary adverbial participle		wystarczając
impersonal past		wystarczano
verbal noun		wystarczanie
¹or: będę wystarczać, będziesz wystarczać etc.