Definify.com
Definition 2024
yüz
yüz
Crimean Tatar
Numeral
yüz
- (cardinal) hundred.
Etymology 2
From Old Turkic yüz, from Proto-Turkic *hüz, *jǖŕ (“face”).
Noun
yüz
Synonyms
Turkish
Etymology 1
From Ottoman Turkish يوز (yüz, “hundred”), from Old Turkic 𐰘𐰇𐰕 (Y²ÜZ, “hundred”), from Proto-Turkic *jǖŕ (“hundred”), which, according to the controversial Altaic hypothesis, is possibly derived from Proto-Altaic *ǯi̯ōŕo (“a big number”).[1] Compare Japanese よろず (yorozu, “large number, ten thousand”), Korean 열 (yeol, “ten”).
Cognate with Chuvash ҫӗр (śĕr, “hundred”), Kazakh жүз (jüz, “hundred”), Kyrgyz жүз (cüz, “hundred”), Turkmen ýüz (“hundred”), Tuvan чүс (čüs, “hundred”), Uzbek yuz (“hundred”), Yakut сүүс (süüs, “hundred”).
Noun
yüz (definite accusative yüzü, plural yüzler)
- (cardinal) hundred
Derived terms
Etymology 2
From Old Turkic 𐰘𐰃𐰕 (yüz, “face”), from Proto-Turkic *jǖŕ (“face”), which, according to the controversial Altaic hypothesis, is possibly derived from Proto-Altaic *nī́bŕo (“face, resemblance”).[2] Compare Mongolian нүүр (nüür, “face”).
Cognate with Chuvash ҫӑвар (śăvar, “mouth”), Kyrgyz жүз (cüz, “face”), Turkmen ýüz (“face, surface”), Uzbek yuz (“face, cheek”), Yakut сүүс (süüs, “forehead”).
Noun
yüz (definite accusative yüzü, plural yüzler)
Declension
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | yüzüm | yüzlerim |
| definite accusative (belirtme) | yüzümü | yüzlerimi |
| dative (yönelme) | yüzüme | yüzlerime |
| locative (bulunma) | yüzümde | yüzlerimde |
| ablative (çıkma) | yüzümden | yüzlerimden |
| genitive (tamlayan) | yüzümün | yüzlerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzün | yüzlerin |
| definite accusative (belirtme) | yüzünü | yüzlerini |
| dative (yönelme) | yüzüne | yüzlerine |
| locative (bulunma) | yüzünde | yüzlerinde |
| ablative (çıkma) | yüzünden | yüzlerinden |
| genitive (tamlayan) | yüzünün | yüzlerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzü | yüzleri |
| definite accusative (belirtme) | yüzünü | yüzlerini |
| dative (yönelme) | yüzüne | yüzlerine |
| locative (bulunma) | yüzünde | yüzlerinde |
| ablative (çıkma) | yüzünden | yüzlerinden |
| genitive (tamlayan) | yüzünün | yüzlerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzümüz | yüzlerimiz |
| definite accusative (belirtme) | yüzümüzü | yüzlerimizi |
| dative (yönelme) | yüzümüze | yüzlerimize |
| locative (bulunma) | yüzümüzde | yüzlerimizde |
| ablative (çıkma) | yüzümüzden | yüzlerimizden |
| genitive (tamlayan) | yüzümüzün | yüzlerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzünüz | yüzleriniz |
| definite accusative (belirtme) | yüzünüzü | yüzlerinizi |
| dative (yönelme) | yüzünüze | yüzlerinize |
| locative (bulunma) | yüzünüzde | yüzlerinizde |
| ablative (çıkma) | yüzünüzden | yüzlerinizden |
| genitive (tamlayan) | yüzünüzün | yüzlerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | yüzleri | yüzleri |
| definite accusative (belirtme) | yüzlerini | yüzlerini |
| dative (yönelme) | yüzlerine | yüzlerine |
| locative (bulunma) | yüzlerinde | yüzlerinde |
| ablative (çıkma) | yüzlerinden | yüzlerinden |
| genitive (tamlayan) | yüzlerinin | yüzlerinin |
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | yüzüm | yüzlerim* |
| sen (you are) | yüzsün | yüzlersin* |
| o (he/she/it is) | yüz / yüzdür | yüzler* / yüzlerdir* |
| biz (we are) | yüzüz | yüzleriz |
| siz (you are) | yüzsünüz | yüzlersiniz |
| onlar (they are) | yüzler | yüzlerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | yüzdüm | yüzlerdim* |
| sen (you were) | yüzdün | yüzlerdin* |
| o (he/she/it was) | yüzdü | yüzlerdi* |
| biz (we were) | yüzdük | yüzlerdik |
| siz (you were) | yüzdünüz | yüzlerdiniz |
| onlar (they were) | yüzdüler | yüzlerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | yüzmüşüm | yüzlermişim* |
| sen (you were) | yüzmüşsün | yüzlermişsin* |
| o (he/she/it was) | yüzmüş | yüzlermiş* |
| biz (we were) | yüzmüşüz | yüzlermişiz |
| siz (you were) | yüzmüşsünüz | yüzlermişsiniz |
| onlar (they were) | yüzmüşler | yüzlermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||
Synonyms
- bet
- beniz
Derived terms
|
|
|
Etymology 3
Verb
yüz
- second-person singular imperative of yüzmek (to swim)
- second-person singular imperative of yüzmek (to flay)
References
- ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*ǯi̯ōŕo”
- ↑ Starostin, Sergei; Dybo, Anna; Mudrak, Oleg (2003) Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill: “*nī́bŕo”