Definify.com
Definition 2024
zabrać
zabrać
Polish
Verb
zabrać pf (imperfective brać or zabierać)
- (transitive) to take, to take (something) away
- Nauczyciel zabrał mi telefon.
- The teacher took my mobile phone away.
- Nauczyciel zabrał mi telefon.
- (transitive) to take (somebody) out
Conjugation
Conjugation of zabrać pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | m | f | n | m pers | m anim, m inan, n, f | |
| infinitive | zabrać | |||||
| future tense | 1st | zabiorę | zabierzemy | |||
| 2nd | zabierzesz | zabierzecie | ||||
| 3rd | zabierze | zabiorą | ||||
| past tense | 1st | zabrałem | zabrałam | zabraliśmy | zabrałyśmy | |
| 2nd | zabrałeś | zabrałaś | zabraliście | zabrałyście | ||
| 3rd | zabrał | zabrała | zabrało | zabrali | zabrały | |
| conditional | 1st | zabrałbym | zabrałabym | zabralibyśmy | zabrałybyśmy | |
| 2nd | zabrałbyś | zabrałabyś | zabralibyście | zabrałybyście | ||
| 3rd | zabrałby | zabrałaby | zabrałoby | zabraliby | zabrałyby | |
| imperative | 1st | niech zabiorę | zabierzmy | |||
| 2nd | zabierz | zabierzcie | ||||
| 3rd | niech zabierze | niech zabiorą | ||||
| passive adjectival participle | zabrany | zabrana | zabrane | zabrani | zabrane | |
| anterior adverbial participle | zabrawszy | |||||
| impersonal past | zabrano | |||||
| verbal noun | zabranie | |||||