Definify.com
Definition 2024
önbilgi
önbilgi
Turkish
Noun
önbilgi (definite accusative önbilgiyi, plural önbilgiler)
Declension
declension of önbilgi
possessive forms of önbilgi
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | önbilgim | önbilgilerim |
definite accusative (belirtme) | önbilgimi | önbilgilerimi |
dative (yönelme) | önbilgime | önbilgilerime |
locative (bulunma) | önbilgimde | önbilgilerimde |
ablative (çıkma) | önbilgimden | önbilgilerimden |
genitive (tamlayan) | önbilgimin | önbilgilerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | önbilgin | önbilgilerin |
definite accusative (belirtme) | önbilgini | önbilgilerini |
dative (yönelme) | önbilgine | önbilgilerine |
locative (bulunma) | önbilginde | önbilgilerinde |
ablative (çıkma) | önbilginden | önbilgilerinden |
genitive (tamlayan) | önbilginin | önbilgilerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | önbilgisi | önbilgileri |
definite accusative (belirtme) | önbilgisini | önbilgilerini |
dative (yönelme) | önbilgisine | önbilgilerine |
locative (bulunma) | önbilgisinde | önbilgilerinde |
ablative (çıkma) | önbilgisinden | önbilgilerinden |
genitive (tamlayan) | önbilgisinin | önbilgilerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | önbilgimiz | önbilgilerimiz |
definite accusative (belirtme) | önbilgimizi | önbilgilerimizi |
dative (yönelme) | önbilgimize | önbilgilerimize |
locative (bulunma) | önbilgimizde | önbilgilerimizde |
ablative (çıkma) | önbilgimizden | önbilgilerimizden |
genitive (tamlayan) | önbilgimizin | önbilgilerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | önbilginiz | önbilgileriniz |
definite accusative (belirtme) | önbilginizi | önbilgilerinizi |
dative (yönelme) | önbilginize | önbilgilerinize |
locative (bulunma) | önbilginizde | önbilgilerinizde |
ablative (çıkma) | önbilginizden | önbilgilerinizden |
genitive (tamlayan) | önbilginizin | önbilgilerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | önbilgileri | önbilgileri |
definite accusative (belirtme) | önbilgilerini | önbilgilerini |
dative (yönelme) | önbilgilerine | önbilgilerine |
locative (bulunma) | önbilgilerinde | önbilgilerinde |
ablative (çıkma) | önbilgilerinden | önbilgilerinden |
genitive (tamlayan) | önbilgilerinin | önbilgilerinin |