Definify.com
Webster 1828 Edition
Uru
'URU
,Noun.
Definition 2024
ürü
ürü
Hungarian
Noun
ürü (plural ürük)
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, front rounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | ürü | ürük |
| accusative | ürüt | ürüket |
| dative | ürünek | ürüknek |
| instrumental | ürüvel | ürükkel |
| causal-final | ürüért | ürükért |
| translative | ürüvé | ürükké |
| terminative | ürüig | ürükig |
| essive-formal | ürüként | ürükként |
| essive-modal | — | — |
| inessive | ürüben | ürükben |
| superessive | ürün | ürükön |
| adessive | ürünél | ürüknél |
| illative | ürübe | ürükbe |
| sublative | ürüre | ürükre |
| allative | ürühöz | ürükhöz |
| elative | ürüből | ürükből |
| delative | ürüről | ürükről |
| ablative | ürütől | ürüktől |
| Possessive forms of ürü | ||
|---|---|---|
| possessor | single possession | multiple possessions |
| 1st person sing. | ürüm | ürüim |
| 2nd person sing. | ürüd | ürüid |
| 3rd person sing. | ürüje | ürüi |
| 1st person plural | ürünk | ürüink |
| 2nd person plural | ürütök | ürüitek |
| 3rd person plural | ürüjük | ürüik |