Esperanto
Verb
ĝojigi (present ĝojigas, past ĝojigis, future ĝojigos, conditional ĝojigus, volitive ĝojigu)
- to make happy
- 1915, L. L. Zamenhof (translator), Malnova Testamento, La Psalmaro 92:4.
- Ĉar Vi ĝojigis min, ho Eternulo, per Viaj agoj.
- For You made me happy, O Lord, by Your actions.
Conjugation
| |
Conjugation of ĝojigi
 |
present |
past |
future |
| singular |
plural |
singular |
plural |
singular |
plural |
| tense |
ĝojigas |
ĝojigis |
ĝojigos |
| active participle |
|
ĝojiganta |
ĝojigantaj |
ĝojiginta |
ĝojigintaj |
ĝojigonta |
ĝojigontaj |
| acc.
|
ĝojigantan |
ĝojigantajn |
ĝojigintan |
ĝojigintajn |
ĝojigontan |
ĝojigontajn |
| passive participle |
|
ĝojigata |
ĝojigataj |
ĝojigita |
ĝojigitaj |
ĝojigota |
ĝojigotaj |
| acc.
|
ĝojigatan |
ĝojigatajn |
ĝojigitan |
ĝojigitajn |
ĝojigotan |
ĝojigotajn |
| nominal active participle |
|
ĝojiganto |
ĝojigantoj |
ĝojiginto |
ĝojigintoj |
ĝojigonto |
ĝojigontoj |
| acc.
|
ĝojiganton |
ĝojigantojn |
ĝojiginton |
ĝojigintojn |
ĝojigonton |
ĝojigontojn |
| nominal passive participle |
|
ĝojigato |
ĝojigatoj |
ĝojigito |
ĝojigitoj |
ĝojigoto |
ĝojigotoj |
| acc.
|
ĝojigaton |
ĝojigatojn |
ĝojigiton |
ĝojigitojn |
ĝojigoton |
ĝojigotojn |
| adverbial active participle |
ĝojigante |
ĝojiginte |
ĝojigonte |
| adverbial passive participle |
ĝojigate |
ĝojigite |
ĝojigote |
| infinitive |
ĝojigi
|
imperative |
ĝojigu |
conditional |
ĝojigus |
|