Definify.com
Definition 2025
şehvet
şehvet
Turkish
Noun
şehvet (definite accusative şehveti, plural şehvetler)
Declension
declension of şehvet
possessive forms of şehvet
benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
---|---|---|
nominative (yalın) | şehvetim | şehvetlerim |
definite accusative (belirtme) | şehvetimi | şehvetlerimi |
dative (yönelme) | şehvetime | şehvetlerime |
locative (bulunma) | şehvetimde | şehvetlerimde |
ablative (çıkma) | şehvetimden | şehvetlerimden |
genitive (tamlayan) | şehvetimin | şehvetlerimin |
senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | şehvetin | şehvetlerin |
definite accusative (belirtme) | şehvetini | şehvetlerini |
dative (yönelme) | şehvetine | şehvetlerine |
locative (bulunma) | şehvetinde | şehvetlerinde |
ablative (çıkma) | şehvetinden | şehvetlerinden |
genitive (tamlayan) | şehvetinin | şehvetlerinin |
onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | şehveti | şehvetleri |
definite accusative (belirtme) | şehvetini | şehvetlerini |
dative (yönelme) | şehvetine | şehvetlerine |
locative (bulunma) | şehvetinde | şehvetlerinde |
ablative (çıkma) | şehvetinden | şehvetlerinden |
genitive (tamlayan) | şehvetinin | şehvetlerinin |
bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | şehvetimiz | şehvetlerimiz |
definite accusative (belirtme) | şehvetimizi | şehvetlerimizi |
dative (yönelme) | şehvetimize | şehvetlerimize |
locative (bulunma) | şehvetimizde | şehvetlerimizde |
ablative (çıkma) | şehvetimizden | şehvetlerimizden |
genitive (tamlayan) | şehvetimizin | şehvetlerimizin |
sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | şehvetiniz | şehvetleriniz |
definite accusative (belirtme) | şehvetinizi | şehvetlerinizi |
dative (yönelme) | şehvetinize | şehvetlerinize |
locative (bulunma) | şehvetinizde | şehvetlerinizde |
ablative (çıkma) | şehvetinizden | şehvetlerinizden |
genitive (tamlayan) | şehvetinizin | şehvetlerinizin |
onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
nominative (yalın) | şehvetleri | şehvetleri |
definite accusative (belirtme) | şehvetlerini | şehvetlerini |
dative (yönelme) | şehvetlerine | şehvetlerine |
locative (bulunma) | şehvetlerinde | şehvetlerinde |
ablative (çıkma) | şehvetlerinden | şehvetlerinden |
genitive (tamlayan) | şehvetlerinin | şehvetlerinin |
Derived terms
- şehvetli
- şehvetlilik
- şehvetsiz