Definify.com
Definition 2024
şerif
şerif
Turkish
Pronunciation
- IPA(key): [ʃɛˈɾif]
- Hyphenation: şe‧rif
Adjective
şerif
Etymology 2
Noun
şerif (definite accusative şerifi, plural şerifler)
Declension
declension of şerif
possessive forms of şerif
| benim (my) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
|---|---|---|
| nominative (yalın) | şerifim | şeriflerim |
| definite accusative (belirtme) | şerifimi | şeriflerimi |
| dative (yönelme) | şerifime | şeriflerime |
| locative (bulunma) | şerifimde | şeriflerimde |
| ablative (çıkma) | şerifimden | şeriflerimden |
| genitive (tamlayan) | şerifimin | şeriflerimin |
| senin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | şerifin | şeriflerin |
| definite accusative (belirtme) | şerifini | şeriflerini |
| dative (yönelme) | şerifine | şeriflerine |
| locative (bulunma) | şerifinde | şeriflerinde |
| ablative (çıkma) | şerifinden | şeriflerinden |
| genitive (tamlayan) | şerifinin | şeriflerinin |
| onun (her/his/its) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | şerifi | şerifleri |
| definite accusative (belirtme) | şerifini | şeriflerini |
| dative (yönelme) | şerifine | şeriflerine |
| locative (bulunma) | şerifinde | şeriflerinde |
| ablative (çıkma) | şerifinden | şeriflerinden |
| genitive (tamlayan) | şerifinin | şeriflerinin |
| bizim (our) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | şerifimiz | şeriflerimiz |
| definite accusative (belirtme) | şerifimizi | şeriflerimizi |
| dative (yönelme) | şerifimize | şeriflerimize |
| locative (bulunma) | şerifimizde | şeriflerimizde |
| ablative (çıkma) | şerifimizden | şeriflerimizden |
| genitive (tamlayan) | şerifimizin | şeriflerimizin |
| sizin (your) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | şerifiniz | şerifleriniz |
| definite accusative (belirtme) | şerifinizi | şeriflerinizi |
| dative (yönelme) | şerifinize | şeriflerinize |
| locative (bulunma) | şerifinizde | şeriflerinizde |
| ablative (çıkma) | şerifinizden | şeriflerinizden |
| genitive (tamlayan) | şerifinizin | şeriflerinizin |
| onların (their) | singular (tekil) | plural (çoğul) |
| nominative (yalın) | şerifleri | şerifleri |
| definite accusative (belirtme) | şeriflerini | şeriflerini |
| dative (yönelme) | şeriflerine | şeriflerine |
| locative (bulunma) | şeriflerinde | şeriflerinde |
| ablative (çıkma) | şeriflerinden | şeriflerinden |
| genitive (tamlayan) | şeriflerinin | şeriflerinin |
predicative forms of şerif
| simple present | singular | plural |
|---|---|---|
| ben (I am) | şerifim | şeriflerim* |
| sen (you are) | şerifsin | şeriflersin* |
| o (he/she/it is) | şerif / şeriftir | şerifler* / şeriflerdir* |
| biz (we are) | şerifiz | şerifleriz |
| siz (you are) | şerifsiniz | şeriflersiniz |
| onlar (they are) | şerifler | şeriflerdir |
| simple past | singular | plural |
| ben (I was) | şeriftim | şeriflerdim* |
| sen (you were) | şeriftin | şeriflerdin* |
| o (he/she/it was) | şerifti | şeriflerdi* |
| biz (we were) | şeriftik | şeriflerdik |
| siz (you were) | şeriftiniz | şeriflerdiniz |
| onlar (they were) | şeriftiler | şeriflerdi |
| indirect / unwitnessed past | singular | plural |
| ben (I was) | şerifmişim | şeriflermişim* |
| sen (you were) | şerifmişsin | şeriflermişsin* |
| o (he/she/it was) | şerifmiş | şeriflermiş* |
| biz (we were) | şerifmişiz | şeriflermişiz |
| siz (you were) | şerifmişsiniz | şeriflermişsiniz |
| onlar (they were) | şerifmişler | şeriflermiş |
| *Not used, but perhaps rarely - chiefly grammatical formations.
Note: Plural forms are not used with adjectives. | ||