Definify.com
Definition 2025
Συράκουσαι
Συράκουσαι
Ancient Greek
Alternative forms
- Συράκοσαι (Surákosai) (Doric)
- Συρακόσσα (Surakóssa)
- Συράκοσσαι (Surákossai)
- Συράκουσα (Surákousa)
- Συρήκουσαι (Surḗkousai) (Ionic)
- Συράκουσσα (Surákoussa)
- Συρακώ (Surakṓ)
- (4th AD Koine) IPA(key): /syrakúse/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /syrakúse/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /siɾakúse/
Proper noun
Συρᾱ́κουσαι • (Surā́kousai) f (genitive Συρακουσῶν); first declension
Inflection
First declension of Σῠράκουσαι, Σῠρᾱκουσῶν
Case / # | Plural |
---|---|
Nominative | αἱ Σῠράκουσαι |
Genitive | τῶν Σῠρᾱκουσῶν |
Dative | ταῖς Σῠρᾱκούσαις |
Accusative | τὰς Σῠρᾱκούσᾱς |
Vocative | Σῠράκουσαι |
Derived terms
- Συρακοσεύς (Surakoseús)
- Συρακοσία (Surakosía)
- Συρακόσιος (Surakósios)
- Συρακόσσιος (Surakóssios)
- Συρακοσσίς (Surakossís)
Descendants
- Arabic: سيراقوسة
- English: Syracuse
- French: Syracuse
- Greek: Συρακούσες (Syrakoúses)
- Italian: Siracusa
- Latin: Syracusae
- Sicilian: Sarausa
- Spanish: Siracusa
References
- Συράκουσαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- “G4946”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,026
- LSJ
- NA27