Definify.com
Definition 2024
αἱρεσιώτης
αἱρεσιώτης
Ancient Greek
Noun
αἱρεσιώτης • (hairesiṓtēs) m (genitive αἱρεσιώτου); first declension
- a member of a sect
- Porphyry of Tyre, On Abstinence 4.11
- heretic
- Eusebius of Caesarea, Church History 6.2.13
-
-
Inflection
First declension of αἱρεσιώτης, αἱρεσιώτου
| Case / # | Singular | Dual | Plural |
|---|---|---|---|
| Nominative | αἱρεσιώτης | αἱρεσιώτᾱ | αἱρεσιῶται |
| Genitive | αἱρεσιώτου | αἱρεσιώταιν | αἱρεσιωτῶν |
| Dative | αἱρεσιώτῃ | αἱρεσιώταιν | αἱρεσιώταις |
| Accusative | αἱρεσιώτην | αἱρεσιώτᾱ | αἱρεσιώτᾱς |
| Vocative | αἱρεσιώτη | αἱρεσιώτᾱ | αἱρεσιῶται |
References
- αἱρεσιώτης in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- «αἱρεσιώτης» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «αἱρεσιώτης» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)