Definify.com
Definition 2024
βδάλλω
βδάλλω
Ancient Greek
Verb
βδάλλω • (bdállō)
- to milk cows
- (middle voice, of a cow) to yield to milking
- to suck
Inflection
Present: βδάλλω, βδάλλομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | βδάλλω | βδάλλεις | βδάλλει | βδάλλετον | βδάλλετον | βδάλλομεν | βδάλλετε | βδάλλουσῐ(ν) |
subjunctive | βδάλλω | βδάλλῃς | βδάλλῃ | βδάλλητον | βδάλλητον | βδάλλωμεν | βδάλλητε | βδάλλωσῐ(ν) | |
optative | βδάλλοιμῐ | βδάλλοις | βδάλλοι | βδάλλοιτον | βδαλλοίτην | βδάλλοιμεν | βδάλλοιτε | βδάλλοιεν | |
imperative | βδάλλε | βδαλλέτω | βδάλλετον | βδαλλέτων | βδάλλετε | βδαλλόντων | |||
middle/
passive |
indicative | βδάλλομαι | βδάλλει/ βδάλλῃ |
βδάλλεται | βδάλλεσθον | βδάλλεσθον | βδαλλόμεθᾰ | βδάλλεσθε | βδάλλονται |
subjunctive | βδάλλωμαι | βδάλλῃ | βδάλληται | βδάλλησθον | βδάλλησθον | βδαλλώμεθᾰ | βδάλλησθε | βδάλλωνται | |
optative | βδαλλοίμην | βδάλλοιο | βδάλλοιτο | βδάλλοισθον | βδαλλοίσθην | βδαλλοίμεθᾰ | βδάλλοισθε | βδάλλοιντο | |
imperative | βδάλλου | βδαλλέσθω | βδάλλεσθον | βδαλλέσθων | βδάλλεσθε | βδαλλέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | βδάλλειν | βδάλλεσθαι | |||||||
participle | βδάλλων , βδάλλουσᾰ , βδάλλον | βδαλλόμενος , βδαλλομένη , βδαλλόμενον |
Imperfect: ἔβδαλλον, ἐβδαλλόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔβδαλλον | ἔβδαλλες | ἔβδαλλε | ἐβδάλλετον | ἐβδαλλέτην | ἐβδάλλομεν | ἐβδάλλετε | ἔβδαλλον |
middle/ passive |
ἐβδαλλόμην | ἐβδάλλου | ἐβδάλλετο | ἐβδάλλεσθον | ἐβδαλλέσθην | ἐβδαλλόμεθᾰ | ἐβδάλλεσθε | ἐβδάλλοντο |
Aorist: ἔβδηλα, ἐβδηλάμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔβδηλα | ἔβδηλας | ἔβδηλε | ἐβδήλατον | ἐβδηλάτην | ἐβδήλαμεν | ἐβδήλατε | ἔβδηλαν |
subjunctive | βδήλω | βδήλῃς | βδήλῃ | βδήλητον | βδήλητον | βδήλωμεν | βδήλητε | βδήλωσῐ(ν) | |
optative | βδήλαιμῐ | βδήλαις/ βδήλειας |
βδήλαι/ βδήλειε |
βδήλαιτον | βδηλαίτην | βδήλαιμεν | βδήλαιτε | βδήλαιεν/ βδήλειαν |
|
imperative | βδῆλον | βδηλάτω | βδήλατον | βδηλάτων | βδήλατε | βδηλάντων | |||
middle | indicative | ἐβδηλάμην | ἐβδήλω | ἐβδήλατο | ἐβδήλασθον | ἐβδηλάσθην | ἐβδηλάμεθα | ἐβδήλασθε | ἐβδήλαντο |
subjunctive | βδήλωμαι | βδήλῃ | βδήληται | βδήλησθον | βδήλησθον | βδηλώμεθα | βδήλησθε | βδήλωνται | |
optative | βδηλαίμην | βδήλαιο | βδήλαιτο | βδήλαισθον | βδηλαίσθην | βδηλαίμεθα | βδήλαισθε | βδήλαιντο | |
imperative | βδῆλαι | βδηλάσθω | βδήλασθον | βδηλάσθων | βδήλασθε | βδηλάσθων | |||
active | middle | ||||||||
infinitive | βδῆλαι | βδήλασθαι | |||||||
participle | m | βδήλᾱς | βδηλάμενος | ||||||
f | βδήλᾱσα | βδηλαμένη | |||||||
n | βδῆλαν | βδηλάμενον |
Derived terms
- βδέλλα (bdélla)
References
- βδάλλω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- βδάλλω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «βδάλλω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «βδάλλω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill