Definify.com
Definition 2024
βλῆμα
βλῆμα
See also: βλήμα
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /βlíma/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /vlíma/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /vlíma/
Noun
βλῆμα • (blêma) n (genitive βλήματος); third declension
Inflection
Third declension of βλῆμα, βλήματος
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | βλῆμα | βλήματε | βλήματᾰ |
Genitive | βλήματος | βλημάτοιν | βλημάτων |
Dative | βλήματῐ | βλημάτοιν | βλήμασῐ(ν) |
Accusative | βλῆμα | βλήματε | βλήματᾰ |
Vocative | βλῆμα | βλήματε | βλήματᾰ |
References
- βλῆμα in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- βλῆμα in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «βλῆμα» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «βλῆμα» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)
- Woodhouse, S. C. (1910) English-Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.