Definify.com

Definition 2024

βουλεύω

Ancient Greek

Verb

βουλεύω • ‎(bouleúō)

To take counsel, deliberate, concert measures; (in past tenses) to determine or resolve after deliberation
1. (intransitive)
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.531
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 14.491
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 9.420
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 11.229
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 16.234
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.379
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 12.58
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.120
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.28
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 5.116
2. (transitive) To deliberate on, plan, devise
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 24.652
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.23
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 1.444
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.311
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 10.398
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 23.217
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 14.296
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 14.464
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 9.110
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 872.A
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 5.179
  - 472 BCE, Aeschylus, The Persians 758
  - 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1223
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.210
  - 467 BCE, Aeschylus, Seven Against Thebes 198
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.157
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 1.120
  - 380 BCE, Plato, The Republic 442.B
  - 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 998
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.10
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.128
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 6.2.2
  - 380 BCE, Plato, Euthydemus 274.A
3. (control verb) To take counsel; to resolve [+infinitive = to do]
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 9.299
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.73
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.52
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.61
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.92
To give counsel
- 525 BCE – 455 BCE, Aeschylus, Prometheus Bound 206
- 428 BCE – 347 BCE, Plato, Laws 694.B
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 9.99
- 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 697
(in political writers) to be a member of council
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.57
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1282.A.30
- 480 BCE – 411 BCE, Antiphon of Rhamnus, On the Choreutes 45
- 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Mysteries 75
- 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Memorabilia 1.1.18
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Constitution of the Athenians 62.3
- 445 BCE – 380 BCE, Lysias, Against Agoratus 19
- 380 BCE, Plato, Gorgias 473.E
(middle voice)
1. (intransitive) To take counsel with oneself, deliberate
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 7.10
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1112.B.11
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Nicomachean Ethics 1112.B.20
  - 384 BCE – 322 BCE, Demosthenes, Against Pantaenetus 13
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.101
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 3.44
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Phaedrus 231.A
  - 380 BCE, Plato, The Republic 604.C
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 7.47
  - 440 BCE – 390 BCE, Andocides, On the Peace 29
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 298.B
  - 460 BCE – 395 BCE, Thucydides, History of the Peloponnesian War 2.44
  - 300 BCE – 200 BCE, Septuagint, 2 Kings 6.8
2. To act as member of a council, to originate measures
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1281.B.31
  - 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Politics 1291.A.28
3. (transitive) to determine with oneself, resolve on
  - 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.114
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.40
  - 400 BCE – 387 BCE, Plato, Apology 32.C
4. (control verb) To resolve [+infinitive = to do]
  - 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 3.134
  - 428 BCE – 347 BCE, Plato, Charmides 176.C
5. (rarely followed by a relative)
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Cyropaedia 1.4.13
  - 430 BCE – 354 BCE, Xenophon, Anabasis 3.4.40
  - 200 BCE – 118 BCE, Polybius, The Histories 1.33.3
  - 50 CE – 100 CE, The Gospel of John 12.10

Inflection

Present: βουλεύω, βουλεύομαι

number		singular			dual		plural
present		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βουλεύω	βουλεύεις	βουλεύει	βουλεύετον	βουλεύετον	βουλεύομεν	βουλεύετε	βουλεύουσῐ(ν)
	subjunctive	βουλεύω	βουλεύῃς	βουλεύῃ	βουλεύητον	βουλεύητον	βουλεύωμεν	βουλεύητε	βουλεύωσῐ(ν)
	optative	βουλεύοιμῐ	βουλεύοις	βουλεύοι	βουλεύοιτον	βουλευοίτην	βουλεύοιμεν	βουλεύοιτε	βουλεύοιεν
	imperative		βούλευε	βουλευέτω	βουλεύετον	βουλευέτων		βουλεύετε	βουλευόντων
middle/ passive	indicative	βουλεύομαι	βουλεύει/ βουλεύῃ	βουλεύεται	βουλεύεσθον	βουλεύεσθον	βουλευόμεθᾰ	βουλεύεσθε	βουλεύονται
	subjunctive	βουλεύωμαι	βουλεύῃ	βουλεύηται	βουλεύησθον	βουλεύησθον	βουλευώμεθᾰ	βουλεύησθε	βουλεύωνται
	optative	βουλευοίμην	βουλεύοιο	βουλεύοιτο	βουλεύοισθον	βουλευοίσθην	βουλευοίμεθᾰ	βουλεύοισθε	βουλεύοιντο
	imperative		βουλεύου	βουλευέσθω	βουλεύεσθον	βουλευέσθων		βουλεύεσθε	βουλευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		βουλεύειν				βουλεύεσθαι
participle		βουλεύων , βουλεύουσᾰ , βούλευον				βουλευόμενος , βουλευομένη , βουλευόμενον

Future: βουλεύσω, βουλεύσομαι

number		singular			dual		plural
future		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βουλεύσω	βουλεύσεις	βουλεύσει	βουλεύσετον	βουλεύσετον	βουλεύσομεν	βουλεύσετε	βουλεύσουσῐ(ν)
active	optative	βουλεύσοιμῐ	βουλεύσοις	βουλεύσοι	βουλεύσοιτον	βουλευσοίτην	βουλεύσοιμεν	βουλεύσοιτε	βουλεύσοιεν
middle	indicative	βουλεύσομαι	βουλεύσει/ βουλεύσῃ	βουλεύσεται	βουλεύσεσθον	βουλεύσεσθον	βουλευσόμεθᾰ	βουλεύσεσθε	βουλεύσονται
middle	optative	βουλευσοίμην	βουλεύσοιο	βουλεύσοιτο	βουλεύσοισθον	βουλευσοίσθην	βουλευσοίμεθᾰ	βουλεύσοισθε	βουλεύσοιντο
		active				middle
infinitive		βουλεύσειν				βουλεύσεσθαι
participle		βουλεύσων , βουλεύσουσᾰ , βούλευσον				βουλευσόμενος , βουλευσομένη , βουλευσόμενον

Aorist: ἐβούλευσα, ἐβουλευσάμην

number		singular			dual		plural
aorist		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐβούλευσα	ἐβούλευσας	ἐβούλευσε	ἐβουλεύσατον	ἐβουλευσάτην	ἐβουλεύσαμεν	ἐβουλεύσατε	ἐβούλευσαν
	subjunctive	βουλεύσω	βουλεύσῃς	βουλεύσῃ	βουλεύσητον	βουλεύσητον	βουλεύσωμεν	βουλεύσητε	βουλεύσωσῐ(ν)
	optative	βουλεύσαιμῐ	βουλεύσαις/ βουλεύσειας	βουλεύσαι/ βουλεύσειε	βουλεύσαιτον	βουλευσαίτην	βουλεύσαιμεν	βουλεύσαιτε	βουλεύσαιεν/ βουλεύσειαν
	imperative		βούλευσον	βουλευσάτω	βουλεύσατον	βουλευσάτων		βουλεύσατε	βουλευσάντων
middle	indicative	ἐβουλευσάμην	ἐβουλεύσω	ἐβουλεύσατο	ἐβουλεύσασθον	ἐβουλευσάσθην	ἐβουλευσάμεθα	ἐβουλεύσασθε	ἐβουλεύσαντο
	subjunctive	βουλεύσωμαι	βουλεύσῃ	βουλεύσηται	βουλεύσησθον	βουλεύσησθον	βουλευσώμεθα	βουλεύσησθε	βουλεύσωνται
	optative	βουλευσαίμην	βουλεύσαιο	βουλεύσαιτο	βουλεύσαισθον	βουλευσαίσθην	βουλευσαίμεθα	βουλεύσαισθε	βουλεύσαιντο
	imperative		βούλευσαι	βουλευσάσθω	βουλεύσασθον	βουλευσάσθων		βουλεύσασθε	βουλευσάσθων
		active				middle
infinitive		βούλευσαι				βουλεύσασθαι
participle	m	βουλεύσᾱς				βουλευσάμενος
	f	βουλεύσᾱσα				βουλευσαμένη
	n	βούλευσαν				βουλευσάμενον

Perfect: βεβούλευκα, βεβούλευμαι

number		singular			dual		plural
perfect		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	βεβούλευκα	βεβούλευκας	βεβούλευκε	βεβουλεύκατον	βεβουλεύκατον	βεβουλεύκαμεν	βεβουλεύκατε	βεβουλεύκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	βεβουλευκὼς ὦ/ βεβουλεύκω	βεβουλευκὼς ᾖς/ βεβουλεύκῃς	βεβουλευκὼς ᾖ/ βεβουλεύκῃ	βεβουλευκότε ἦτον/ βεβουλεύκητον	βεβουλευκότε ἦτον/ βεβουλεύκητον	βεβουλευκότες ὦμεν/ βεβουλεύκωμεν	βεβουλευκότες ἦτε/ βεβουλεύκητε	βεβουλευκότες ὦσῐ(ν)/ βεβουλεύκωσῐ(ν)
	optative	βεβουλευκὼς εἴην/ βεβουλεύκοιμῐ/ βεβουλευκοίην	βεβουλευκὼς εἴης/ βεβουλεύκοις/ βεβουλευκοίης	βεβουλευκὼς εἴη/ βεβουλεύκοι/ βεβουλευκοίη	βεβουλευκότε εἴητον/ βεβουλευκότε εἶτον/ βεβουλεύκοιτον	βεβουλευκὀτε εἰήτην/ βεβουλευκότε εἴτην/ βεβουλευκοίτην	βεβουλευκότες εἴημεν/ βεβουλευκότες εἶμεν/ βεβουλεύκοιμεν	βεβουλευκότες εἴητε/ βεβουλευκότες εἶτε/ βεβουλεύκοιτε	βεβουλευκότες εἴησαν/ βεβουλευκότε εἶεν/ βεβουλεύκοιεν
	imperative		βεβουλευκὼς ἴσθῐ	βεβουλευκὼς ἔστω	βεβουλευκότε ἔστον	βεβουλευκότε ἔστων		βεβουλευκότες ἔστε	βεβουλευκότες ὄντων
middle/ passive	indicative	βεβούλευμαι	βεβούλευσαι	βεβούλευται	βεβούλευσθον	βεβούλευσθον	βεβουλεύμεθα	βεβούλευσθε	βεβούλευνται
	subjunctive	βεβουλευμένος ὦ	βεβουλευμένος ᾖς	βεβουλευμένος ᾖ	βεβουλευμένω ἦτον	βεβουλευμένω ἦτον	βεβουλευμένοι ὦμεν	βεβουλευμένοι ἦτε	βεβουλευμένοι ὦσῐ
	optative	βεβουλευμένος εἴην	βεβουλευμένος εἴης	βεβουλευμένος εἴη	βεβουλευμένοι εἴητον/ βεβουλευμένοι εἶτον	βεβουλευμένω εἰήτην/ βεβουλευμένω εἴτην	βεβουλευμένοι εἴημεν/ βεβουλευμένοι εἶμεν	βεβουλευμένοι εἴητε/ βεβουλευμένοι εἶτε	βεβουλευμένοι εἴησαν/ βεβουλευμένοι εἶεν
	imperative		βεβούλευσο	βεβουλεύσθω	βεβούλευσθον	βεβουλεύσθων		βεβούλευσθε	βεβουλεύσθων
		active				middle/passive
infinitive		βεβουλευκέναι				βεβουλεύσθαι
participle		βεβουλευκώς , βεβουλευκυῖα , βεβουλευκός				βεβουλευμένος , βεβουλευμένη , βεβουλευμένον

Derived terms

βουλευτήριον ‎(bouleutḗrion)

References

βουλεύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
βουλεύω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
βουλεύω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
«βουλεύω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
«βουλεύω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
βουλεύω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
“G1011”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

Definify.com

Definition 2024

βουλεύω

βουλεύω

Ancient Greek

Verb

Inflection

Derived terms

References

Etymology

Pronunciation

Similar Results