Definify.com
Definition 2024
βρύκω
βρύκω
Ancient Greek
Alternative forms
- βρύχω (brúkhō)
Verb
βρύκω • (brúkō)
Inflection
Present: βρύκω, βρύκομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | βρύκω | βρύκεις | βρύκει | βρύκετον | βρύκετον | βρύκομεν | βρύκετε | βρύκουσῐ(ν) |
subjunctive | βρύκω | βρύκῃς | βρύκῃ | βρύκητον | βρύκητον | βρύκωμεν | βρύκητε | βρύκωσῐ(ν) | |
optative | βρύκοιμῐ | βρύκοις | βρύκοι | βρύκοιτον | βρυκοίτην | βρύκοιμεν | βρύκοιτε | βρύκοιεν | |
imperative | βρῦκε | βρυκέτω | βρύκετον | βρυκέτων | βρύκετε | βρυκόντων | |||
middle/
passive |
indicative | βρύκομαι | βρύκει/ βρύκῃ |
βρύκεται | βρύκεσθον | βρύκεσθον | βρυκόμεθᾰ | βρύκεσθε | βρύκονται |
subjunctive | βρύκωμαι | βρύκῃ | βρύκηται | βρύκησθον | βρύκησθον | βρυκώμεθᾰ | βρύκησθε | βρύκωνται | |
optative | βρυκοίμην | βρύκοιο | βρύκοιτο | βρύκοισθον | βρυκοίσθην | βρυκοίμεθᾰ | βρύκοισθε | βρύκοιντο | |
imperative | βρύκου | βρυκέσθω | βρύκεσθον | βρυκέσθων | βρύκεσθε | βρυκέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | βρύκειν | βρύκεσθαι | |||||||
participle | βρύκων , βρύκουσᾰ , βρῦκον | βρυκόμενος , βρυκομένη , βρυκόμενον |
Imperfect: ἔβρυκον, ἐβρυκόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔβρυκον | ἔβρυκες | ἔβρυκε | ἐβρύκετον | ἐβρυκέτην | ἐβρύκομεν | ἐβρύκετε | ἔβρυκον |
middle/ passive |
ἐβρυκόμην | ἐβρύκου | ἐβρύκετο | ἐβρύκεσθον | ἐβρυκέσθην | ἐβρυκόμεθᾰ | ἐβρύκεσθε | ἐβρύκοντο |
Future: βρύξω, βρύξομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | βρύξω | βρύξεις | βρύξει | βρύξετον | βρύξετον | βρύξομεν | βρύξετε | βρύξουσῐ(ν) |
optative | βρύξοιμῐ | βρύξοις | βρύξοι | βρύξοιτον | βρυξοίτην | βρύξοιμεν | βρύξοιτε | βρύξοιεν | |
middle | indicative | βρύξομαι | βρύξει/ βρύξῃ |
βρύξεται | βρύξεσθον | βρύξεσθον | βρυξόμεθᾰ | βρύξεσθε | βρύξονται |
optative | βρυξοίμην | βρύξοιο | βρύξοιτο | βρύξοισθον | βρυξοίσθην | βρυξοίμεθᾰ | βρύξοισθε | βρύξοιντο | |
active | middle | ||||||||
infinitive | βρύξειν | βρύξεσθαι | |||||||
participle | βρύξων , βρύξουσᾰ , βρῦξον | βρυξόμενος , βρυξομένη , βρυξόμενον |
Aorist: ἔβρυξα, ἐβρυξάμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔβρυξα | ἔβρυξας | ἔβρυξε | ἐβρύξατον | ἐβρυξάτην | ἐβρύξαμεν | ἐβρύξατε | ἔβρυξαν |
subjunctive | βρύξω | βρύξῃς | βρύξῃ | βρύξητον | βρύξητον | βρύξωμεν | βρύξητε | βρύξωσῐ(ν) | |
optative | βρύξαιμῐ | βρύξαις/ βρύξειας |
βρύξαι/ βρύξειε |
βρύξαιτον | βρυξαίτην | βρύξαιμεν | βρύξαιτε | βρύξαιεν/ βρύξειαν |
|
imperative | βρῦξον | βρυξάτω | βρύξατον | βρυξάτων | βρύξατε | βρυξάντων | |||
middle | indicative | ἐβρυξάμην | ἐβρύξω | ἐβρύξατο | ἐβρύξασθον | ἐβρυξάσθην | ἐβρυξάμεθα | ἐβρύξασθε | ἐβρύξαντο |
subjunctive | βρύξωμαι | βρύξῃ | βρύξηται | βρύξησθον | βρύξησθον | βρυξώμεθα | βρύξησθε | βρύξωνται | |
optative | βρυξαίμην | βρύξαιο | βρύξαιτο | βρύξαισθον | βρυξαίσθην | βρυξαίμεθα | βρύξαισθε | βρύξαιντο | |
imperative | βρῦξαι | βρυξάσθω | βρύξασθον | βρυξάσθων | βρύξασθε | βρυξάσθων | |||
active | middle | ||||||||
infinitive | βρῦξαι | βρύξασθαι | |||||||
participle | m | βρύξᾱς | βρυξάμενος | ||||||
f | βρύξᾱσα | βρυξαμένη | |||||||
n | βρῦξαν | βρυξάμενον |
Synonyms
- τρίζω (trízō)
References
- βρύκω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- βρύκω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «βρύκω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «βρύκω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)