Definify.com
Definition 2024
γήινος
γήινος
Ancient Greek
Adjective
γήινος • (gḗinos) m (feminine γηίνη, neuter γήινον); first/second declension
- of or pertaining to earth
Inflection
First and second declension of γήινος, γηίνη, γήινον
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||
| Nominative | γήινος | γηίνη | γήινον | γηίνω | γηίνα | γηίνω | γήινοι | γήιναι | γήινα | |||
| Genitive | γηίνου | γηίνης | γηίνου | γηίνοιν | γηίναιν | γηίνοιν | γηίνων | γηίνων | γηίνων | |||
| Dative | γηίνῳ | γηίνῃ | γηίνῳ | γηίνοιν | γηίναιν | γηίνοιν | γηίνοις | γηίναις | γηίνοις | |||
| Accusative | γήινον | γηίνην | γήινον | γηίνω | γηίνα | γηίνω | γηίνους | γηίνας | γήινα | |||
| Vocative | γήινε | γηίνη | γήινον | γηίνω | γηίνα | γηίνω | γήινοι | γήιναι | γήινα | |||
References
- γήινος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γήινος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «γήινος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «γήινος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)