Definify.com
Definition 2024
γενεαλόγος
γενεαλόγος
Ancient Greek
- (4th AD Koine) IPA(key): /ɣenealóɣos/
- (10th AD Byzantine) IPA(key): /ʝenealóɣos/
- (15th AD Constantinopolitan) IPA(key): /ʝenealóɣos/
Noun
γενεᾱλόγος • (geneālógos) m (genitive γενεαλόγου); second declension
Inflection
Second declension of γενεᾱλόγος, γενεᾱλόγου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | γενεᾱλόγος | γενεᾱλόγω | γενεᾱλόγοι |
Genitive | γενεᾱλόγου | γενεᾱλόγοιν | γενεᾱλόγων |
Dative | γενεᾱλόγῳ | γενεᾱλόγοιν | γενεᾱλόγοις |
Accusative | γενεᾱλόγον | γενεᾱλόγω | γενεᾱλόγους |
Vocative | γενεᾱλόγε | γενεᾱλόγω | γενεᾱλόγοι |
References
- LSJ 7th edition