Definify.com
Definition 2024
γεύω
γεύω
Ancient Greek
Verb
γεύω • (geúō)
- I give to taste
- I feed
- (middle voice) I taste
- (middle voice) I eat
- (middle voice) I try, experience, examine
- (middle voice) I partake, enjoy
Inflection
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | γεύω | γεύεις | γεύει | γεύετον | γεύετον | γεύομεν | γεύετε | γεύουσῐ(ν) |
subjunctive | γεύω | γεύῃς | γεύῃ | γεύητον | γεύητον | γεύωμεν | γεύητε | γεύωσῐ(ν) | |
optative | γεύοιμῐ | γεύοις | γεύοι | γεύοιτον | γευοίτην | γεύοιμεν | γεύοιτε | γεύοιεν | |
imperative | γεῦε | γευέτω | γεύετον | γευέτων | γεύετε | γευόντων | |||
middle/
passive |
indicative | γεύομαι | γεύει/ γεύῃ |
γεύεται | γεύεσθον | γεύεσθον | γευόμεθᾰ | γεύεσθε | γεύονται |
subjunctive | γεύωμαι | γεύῃ | γεύηται | γεύησθον | γεύησθον | γευώμεθᾰ | γεύησθε | γεύωνται | |
optative | γευοίμην | γεύοιο | γεύοιτο | γεύοισθον | γευοίσθην | γευοίμεθᾰ | γεύοισθε | γεύοιντο | |
imperative | γεύου | γευέσθω | γεύεσθον | γευέσθων | γεύεσθε | γευέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | γεύειν | γεύεσθαι | |||||||
participle | γεύων , γεύουσᾰ , γεῦον | γευόμενος , γευομένη , γευόμενον |
Imperfect: ἔγευον, ἐγευόμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
imperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔγευον | ἔγευες | ἔγευε | ἐγεύετον | ἐγευέτην | ἐγεύομεν | ἐγεύετε | ἔγευον |
middle/ passive |
ἐγευόμην | ἐγεύου | ἐγεύετο | ἐγεύεσθον | ἐγευέσθην | ἐγευόμεθᾰ | ἐγεύεσθε | ἐγεύοντο |
Future: γεύσω, γεύσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
future | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | γεύσω | γεύσεις | γεύσει | γεύσετον | γεύσετον | γεύσομεν | γεύσετε | γεύσουσῐ(ν) |
optative | γεύσοιμῐ | γεύσοις | γεύσοι | γεύσοιτον | γευσοίτην | γεύσοιμεν | γεύσοιτε | γεύσοιεν | |
middle | indicative | γεύσομαι | γεύσει/ γεύσῃ |
γεύσεται | γεύσεσθον | γεύσεσθον | γευσόμεθᾰ | γεύσεσθε | γεύσονται |
optative | γευσοίμην | γεύσοιο | γεύσοιτο | γεύσοισθον | γευσοίσθην | γευσοίμεθᾰ | γεύσοισθε | γεύσοιντο | |
active | middle | ||||||||
infinitive | γεύσειν | γεύσεσθαι | |||||||
participle | γεύσων , γεύσουσᾰ , γεῦσον | γευσόμενος , γευσομένη , γευσόμενον |
Aorist: ἔγευσα, ἐγευσάμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔγευσα | ἔγευσας | ἔγευσε | ἐγεύσατον | ἐγευσάτην | ἐγεύσαμεν | ἐγεύσατε | ἔγευσαν |
subjunctive | γεύσω | γεύσῃς | γεύσῃ | γεύσητον | γεύσητον | γεύσωμεν | γεύσητε | γεύσωσῐ(ν) | |
optative | γεύσαιμῐ | γεύσαις/ γεύσειας |
γεύσαι/ γεύσειε |
γεύσαιτον | γευσαίτην | γεύσαιμεν | γεύσαιτε | γεύσαιεν/ γεύσειαν |
|
imperative | γεῦσον | γευσάτω | γεύσατον | γευσάτων | γεύσατε | γευσάντων | |||
middle | indicative | ἐγευσάμην | ἐγεύσω | ἐγεύσατο | ἐγεύσασθον | ἐγευσάσθην | ἐγευσάμεθα | ἐγεύσασθε | ἐγεύσαντο |
subjunctive | γεύσωμαι | γεύσῃ | γεύσηται | γεύσησθον | γεύσησθον | γευσώμεθα | γεύσησθε | γεύσωνται | |
optative | γευσαίμην | γεύσαιο | γεύσαιτο | γεύσαισθον | γευσαίσθην | γευσαίμεθα | γεύσαισθε | γεύσαιντο | |
imperative | γεῦσαι | γευσάσθω | γεύσασθον | γευσάσθων | γεύσασθε | γευσάσθων | |||
active | middle | ||||||||
infinitive | γεῦσαι | γεύσασθαι | |||||||
participle | m | γεύσᾱς | γευσάμενος | ||||||
f | γεύσᾱσα | γευσαμένη | |||||||
n | γεῦσαν | γευσάμενον |
Perfect: γέγευμαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle/
passive |
indicative | γέγευμαι | γέγευσαι | γέγευται | γέγευσθον | γέγευσθον | γεγεύμεθα | γέγευσθε | γέγευνται |
subjunctive | γεγευμένος ὦ | γεγευμένος ᾖς | γεγευμένος ᾖ | γεγευμένω ἦτον | γεγευμένω ἦτον | γεγευμένοι ὦμεν | γεγευμένοι ἦτε | γεγευμένοι ὦσῐ | |
optative | γεγευμένος εἴην | γεγευμένος εἴης | γεγευμένος εἴη | γεγευμένοι εἴητον/ γεγευμένοι εἶτον |
γεγευμένω εἰήτην/ γεγευμένω εἴτην |
γεγευμένοι εἴημεν/ γεγευμένοι εἶμεν |
γεγευμένοι εἴητε/ γεγευμένοι εἶτε |
γεγευμένοι εἴησαν/ γεγευμένοι εἶεν |
|
imperative | γέγευσο | γεγεύσθω | γέγευσθον | γεγεύσθων | γέγευσθε | γεγεύσθων | |||
infinitive | participle | ||||||||
infinitive | γεγεύσθαι | γεγευμένος , γεγευμένη , γεγευμένον |
Pluperfect: ἐγεγεύμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
pluperfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
indicative | middle/ passive |
ἐγεγεύμην | ἐγέγευσο | ἐγέγευτο | ἐγέγευσθον | ἐγεγεύσθην | ἐγεγεύμεθᾰ | ἐγέγευσθε | ἐγέγευντο |
References
- γεύω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γεύω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «γεύω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek-English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- «γεύω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)