Definify.com
Definition 2024
γυναικονόμος
γυναικονόμος
Ancient Greek
Noun
γῠναικονόμος • (gunaikonómos) m (genitive γῠναικονόμου); second declension
- supervisor of women, the title of magistrate at Athens who maintains manners among women
- 400 BCE – 300 BCE, Timocles, Collected Works 32.3
-
Declension
Second declension of γῠναικονόμος, γῠναικονόμου
Case / # | Singular | Dual | Plural |
---|---|---|---|
Nominative | ὁ γῠναικονόμος | τὼ γῠναικονόμω | οἱ γῠναικονόμοι |
Genitive | τοῦ γῠναικονόμου | τοῖν γῠναικονόμοιν | τῶν γῠναικονόμων |
Dative | τῷ γῠναικονόμῳ | τοῖν γῠναικονόμοιν | τοῖς γῠναικονόμοις |
Accusative | τὸν γῠναικονόμον | τὼ γῠναικονόμω | τοὺς γῠναικονόμους |
Vocative | γῠναικονόμε | γῠναικονόμω | γῠναικονόμοι |
Derived terms
- γῠναικονομέω (gunaikonoméō)
- γῠναικονομῐ́ᾱ (gunaikonomíā)
Descendants
- Latin: gynaeconomus
- English: gynaeconome
- French: gynéconome
References
- γῠναικονόμος in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- γυναικονόμος in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- «γυναικονόμος» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «γυναικονόμος» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)