Definify.com
Definition 2024
δέμω
δέμω
Ancient Greek
Verb
δέμω • (démō)
Inflection
Present: δέμω, δέμομαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
present | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | δέμω | δέμεις | δέμει | δέμετον | δέμετον | δέμομεν | δέμετε | δέμουσῐ(ν) |
subjunctive | δέμω | δέμῃς | δέμῃ | δέμητον | δέμητον | δέμωμεν | δέμητε | δέμωσῐ(ν) | |
optative | δέμοιμῐ | δέμοις | δέμοι | δέμοιτον | δεμοίτην | δέμοιμεν | δέμοιτε | δέμοιεν | |
imperative | δέμε | δεμέτω | δέμετον | δεμέτων | δέμετε | δεμόντων | |||
middle/
passive |
indicative | δέμομαι | δέμει/ δέμῃ |
δέμεται | δέμεσθον | δέμεσθον | δεμόμεθᾰ | δέμεσθε | δέμονται |
subjunctive | δέμωμαι | δέμῃ | δέμηται | δέμησθον | δέμησθον | δεμώμεθᾰ | δέμησθε | δέμωνται | |
optative | δεμοίμην | δέμοιο | δέμοιτο | δέμοισθον | δεμοίσθην | δεμοίμεθᾰ | δέμοισθε | δέμοιντο | |
imperative | δέμου | δεμέσθω | δέμεσθον | δεμέσθων | δέμεσθε | δεμέσθων | |||
active | middle/passive | ||||||||
infinitive | δέμειν | δέμεσθαι | |||||||
participle | δέμων , δέμουσᾰ , δέμον | δεμόμενος , δεμομένη , δεμόμενον |
Aorist: ἔδειμα, ἐδειμάμην
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
aorist | first | second | third | second | third | first | second | third | |
active | indicative | ἔδειμα | ἔδειμας | ἔδειμε | ἐδείματον | ἐδειμάτην | ἐδείμαμεν | ἐδείματε | ἔδειμαν |
subjunctive | δείμω | δείμῃς | δείμῃ | δείμητον | δείμητον | δείμωμεν | δείμητε | δείμωσῐ(ν) | |
optative | δείμαιμῐ | δείμαις/ δείμειας |
δείμαι/ δείμειε |
δείμαιτον | δειμαίτην | δείμαιμεν | δείμαιτε | δείμαιεν/ δείμειαν |
|
imperative | δεῖμον | δειμάτω | δείματον | δειμάτων | δείματε | δειμάντων | |||
middle | indicative | ἐδειμάμην | ἐδείμω | ἐδείματο | ἐδείμασθον | ἐδειμάσθην | ἐδειμάμεθα | ἐδείμασθε | ἐδείμαντο |
subjunctive | δείμωμαι | δείμῃ | δείμηται | δείμησθον | δείμησθον | δειμώμεθα | δείμησθε | δείμωνται | |
optative | δειμαίμην | δείμαιο | δείμαιτο | δείμαισθον | δειμαίσθην | δειμαίμεθα | δείμαισθε | δείμαιντο | |
imperative | δεῖμαι | δειμάσθω | δείμασθον | δειμάσθων | δείμασθε | δειμάσθων | |||
active | middle | ||||||||
infinitive | δεῖμαι | δείμασθαι | |||||||
participle | m | δείμᾱς | δειμάμενος | ||||||
f | δείμᾱσα | δειμαμένη | |||||||
n | δεῖμαν | δειμάμενον |
Perfect: δέδμημαι
number | singular | dual | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
perfect | first | second | third | second | third | first | second | third | |
middle/
passive |
indicative | δέδμημαι | δέδμησαι | δέδμηται | δέδμησθον | δέδμησθον | δεδμήμεθα | δέδμησθε | δέδμηνται |
subjunctive | δεδμημένος ὦ | δεδμημένος ᾖς | δεδμημένος ᾖ | δεδμημένω ἦτον | δεδμημένω ἦτον | δεδμημένοι ὦμεν | δεδμημένοι ἦτε | δεδμημένοι ὦσῐ | |
optative | δεδμημένος εἴην | δεδμημένος εἴης | δεδμημένος εἴη | δεδμημένοι εἴητον/ δεδμημένοι εἶτον |
δεδμημένω εἰήτην/ δεδμημένω εἴτην |
δεδμημένοι εἴημεν/ δεδμημένοι εἶμεν |
δεδμημένοι εἴητε/ δεδμημένοι εἶτε |
δεδμημένοι εἴησαν/ δεδμημένοι εἶεν |
|
imperative | δέδμησο | δεδμήσθω | δέδμησθον | δεδμήσθων | δέδμησθε | δεδμήσθων | |||
infinitive | participle | ||||||||
infinitive | δεδμήσθαι | δεδμημένος , δεδμημένη , δεδμημένον |
Related terms
- οἰκοδομέω (oikodoméō)
References
- δέμω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- δέμω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- δέμω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- «δέμω» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- «δέμω» in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- «δέμω» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2016)